Triatlon kulturalny – kolejne zajęcia
Treść
Tym razem w ostatnim tygodniu listopada 2017 roku dla uczniów w Węgrzcach Wielkich zostały zrealizowane 3 lekcje: Sztuka renesansowa w Polsce (dr Barbara Hryszko, Wydział Historyczny UJ), Jan III Sobieski i jego legenda (dr hab. Jarosław Stolicki, Wydział Historyczny UJ) oraz Jak mówić o miłości? (dr hab. Kazimierz Sikora, Wydział Polonistyki UJ).
Dr hab. Jarosław Stolicki przedstawił temat „Jan III Sobieski i jego legenda”. Uczniowie mogli dowiedzieć się o kształceniu magnata, zwłaszcza przez podróże zagraniczne; o utrwalaniu się „legendy mściciela” w odniesieniu do Jana III Sobieskiego (np. po bitwie pod Batohem w czerwcu 1652 roku i rzezi polskich jeńców w jej następstwie); o wielkiej miłości do Marii Kazimiery (Marysieńki) i zagmatwanych losach związku; o jego stosunkach z Francją, Rokoszu Lubomirskiego oraz o losach po abdykacji króla Jana Kazimierza i wyborze na króla podczas elekcji 1674 roku i oczywiście o jego roli w wojnie z Turkami w 1683 roku (tzw. Odsiecz Wiednia).
Dr Barbara Hryszko zabrała z kolei uczniów do Polski z czasów Renesansu. Po krótkim wprowadzeniu do tematu i omówieniu najistotniejszych faktów związanych z rozwojem Renesansu w Polsce uczniowie mieli okazję zagrać w grę planszową „Odkryj Wawel”. Odpowiadali na pytania związane z perłą Renesansu w Polsce - komnatami, stanowiskami, które funkcjonowały na Wawelu w okresie Renesansu, elementami architektonicznymi, kolekcjonowali „wawelskie głowy” i złote monety.
Dr hab. Kazimierz Sikora wprowadził natomiast uczniów w temat „języka wyznań miłosnych”. Po brawurowym przykładzie „wyznań miłosnych” zasłyszanych u współczesnych nastolatków Profesor omówił znaczenie słów uczucie, emocje, afekt i komponenty tych procesów. Zaprezentowane i omówione zostały rzeźby : "Eros i Psyche" i "Wenus i Adonis" Antonio Canovy, "Pocałunek" Rodina oraz fragment „Hymnu o miłości” z „Listu św. Pawła do Koryntian”. Na koniec omówiono tekst „Piosenki o córce” Tomasza Jachimka. Wykładowca używał języka młodzieżowego, dzięki czemu dotarł do słuchaczy i ich zainteresował. Profesor otrzymał gromkie brawa, a dyskusji w kuluarach nie było końca.
Na początku grudnia odbyły się także przełożone z października zajęcia dla uczniów z Koźmic Wielkich. Tym razem dyskusje poprowadził dr hab. Marcin Starzyński, który zaprezentował temat „Skąd się wziął Orzeł Biały - herb państwa polskiego?”. W spotkaniu wzięli udział uczniowie, którzy interesują się tematyką historii Polski i świata. „Mało kto zadaje sobie dziś pytanie - a my je sobie zadamy dzisiaj - dlaczego akurat orzeł jest godłem Polaków, czemu biały, co oznacza ta korona, wreszcie – jak i kiedy doszło do przyjęcia takiego znaku herbowego za symbol Polski?” - tak rozpoczął dyskusję dr hab. Marcin Starzyński. Na początku rozmowa dotyczyła orła i jego symboliki w różnych kulturach (starożytność, współczesność, Indie, Australia, Ameryka Północna, Persowie. Także nasi polscy przodkowie już od wieków zastanawiali się nad pochodzeniem Orła Białego w herbie Królestwa Polskiego, snując na ten temat różne hipotezy. O początkach Polski pisali m. in. Anonim zwany Gallem i Marcin Bielski i to w ich kronikach można znaleźć odniesienia do pierwszej stolicy Polski – Gniezna, która nazwą może nawiązywać do „gniazda”. Samego orła po raz pierwszy spotykamy w symbolice polskiej prawdopodobnie około 1000 r. Mowa tu o tajemniczym wizerunku ptaka z jednego z denarów Bolesława I Chrobrego, wybitego w związku ze zjazdem gnieźnieńskim. Jest to moneta bardzo istotna dla dziejów Polski także dlatego, że po raz pierwszy notuje jej nazwę. Następnie Profesor omówił cechy charakterystyczne tego właśnie wizerunku ptaka i cechy przemawiające za tym, iż jest to orzeł. Co było najważniejsze w dyskusji do zapamiętania? Symbolika orła to przede wszystkim moralne zalety władcy – siła i odwaga, władza. Symbol orła, nawiązują do walk, jakie ambitni polscy książęta toczyli w obronie kraju. Warto zapamiętać, że ptak ten wystąpił więc po raz pierwszy jako symbol samego księcia. W ciągu wieków zmieniał się oczywiście sposób malowania orła, niezmienna jednak pozostawała symboliczna treść tego znaku. Orzeł Biały w koronie symbolizował państwo polskie, króla, który je uosabiał, oraz naród polski. Symbolizował siłę, potęgę i majestat. Biel orła oznaczała dobro, czerwień pola, w którym umieszczano jego wizerunek, dostojność.
