W 80 dni dookoła świata. Tydzień literatury bałkańskiej.

Treść

Antyczne zabytki Grecji, plaże Chorwacji, smak regionalnych potraw przyciągają co roku rzesze turystów nie tylko z Europy. Warto pamiętać, że to właśnie w tam znajdują się korzenie europejskiej kultury, literatury i sztuki. Serdecznie zapraszamy do lektury nie tylko arcydzieł starożytnych pisarzy, ale także pisarzy współczesnych, aby lepiej poznać i zrozumieć kulturę mieszkańców Bałkan.

Polecamy bałkańskich pisarzy:

Nikos Kazantzakis

Grecki powieściopisarz, poeta, dramaturg, przez wielu uważany za najważniejszego greckiego pisarza XX wieku. Autor m.in. powiesci: Grek Zorba i Ostatnie kuszenie Chrystusa.
Był także myślicielem i tłumaczem. Przekładał dzieła Homera, Boską komedię Dantego, Fausta i dzieła Rabindranatha Tagore. Kazantzakis uważał epopeję Odyseja: Współczesna wersja za swoje najważniejsze dzieło. Pisał je od nowa siedem razy, nim zdecydował się na publikację w 1938 roku. Wzorem Odysei Homera, jest podzielona na 24 pieśni i składa się z 33 333 wersów.

Nenad Veličković

Bośniacki pisarz, ukończył uniwersytet w Sarajewie mieszka w tym mieście i pracuje jako wykładowca. Jest autorem trzech powieści, a także opowiadań, tekstów satyrycznych i scenariuszy telewizyjnych. Utwory Veličkovicia charakteryzuje ironia i przewrotny humor, takie ujęcie tematu nie zmniejsza jednak wagi podejmowanych przez niego problemów.
Według Dubravki Ugrešić „Veličković to jedyny współczesny "post-jugosłowiański" pisarz, który w czasach ogłuszonych wojną, nienawiścią i przytłaczająco patetyczną nacjonalistyczną retoryką, przemówił normalnym, ludzkim głosem”. Na pytanie jednego z dziennikarzy "Czy można żyć dzięki pisaniu?" Velicković odpowiedział: "Tak jak dzięki oddychaniu. Nie wystarczy do życia, ale nie mógłbym bez tego żyć".

Dubravka Ugrešić

Urodzona w 1949 roku w Zagrzebiu (dziś Chorwacja, wtedy Jugosławia). Profesor literatury rosyjskiej, krytyk kultury, pisarka, eseistka, publicystka, tłumaczka, autorka scenariuszy filmowych. Jak sama pisze - pół żartem, pół serio wspominając narodowe stereotypy i mierząc się z lokalnymi, etnicznymi uprzedzeniami - dorastała w otoczeniu zaludnionym przez interesujące stworzenia: Bułgarzy byli "czarni", Cyganie kradli małe dzieci, Włosi jedli żywe koty, a Czarnogórzanie nie byli ludźmi, lecz żółwiami. Kiedy w 1993 z powodów politycznych opuściła Chorwację, decydując się na życie i pracę w Holandii i Stanach Zjednoczonych, zagadnienie multikulturowości i wzajemnych narodowych uprzedzeń bardzo często stawało się tematem jej publicystycznych i eseistycznych zatrudnień.

Emir Suljagić

Urodził się w 1975 r. w miasteczku Ljubovija (Serbia i Czarnogóra). Podczas wojny domowej w byłej Jugosławii, w kwietniu 1992 r. wraz z tysiącami innych bośniackich Muzułmanów schronił się przed serbskimi oddziałami w Srebrenicy. Przeżył serbski szturm na miasto, który miał miejsce 11 lipca 1995 r. Po wojnie ukończył politologię na uniwersytecie w Sarajewie i pracował w Hadze jako korespondent prasowy relacjonując przebieg prac Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii. Obecnie pracuje jako dziennikarz tygodnika "Dani". Mieszka w Sarajewie.