Szare eminencje naszej biblioteki

Treść

W naszej Bibliotece znajduje się egzemplarz tej książki wydany po śmierci pisarza z 1910 roku.
Publikacja ta posiada 150 stron (8 rozdziałów), a na kilku stronach znajdują się ilustracje z podpisami (5, 26, 54, 87, 117, 164). Tytulatura została wydrukowana w złotym kolorze. Podano również informacje, iż ta książka stanowiła bezpłatny dodatek do Tygodnika Ilustrowanego.

Na karcie tytułowej znajduje się pieczęć drukarni Gebethner i Wolff oraz pieczęć Biblioteki Miejskiej w Wieliczce. Na egzemplarzu został podany pełny tytuł „Manuela, opowiadanie starego weterana z kampanii napoleońskiej w Hiszpanii”. Na odwrocie karty tytułowej, w dolnym lewym rogu strony znajduje się informacja „Druk Piotra Laskauera, Warszawa, Nowy Świat 41”. W książce znajdują się również przypisy wyjaśniające niektóre sformułowania.

Egzemplarz, który posiadamy do serii wydawniczej Wydawnictwa Gebethnera i Wolffa i stanowił bezpłatny dodatek do "Tygodnika Ilustrowanego" [Kraków, początek XX wieku]. Pełna nazwa tej serii to Ciekawe Powieści: Miesięcznik poświęcony najwybitniejszym powieściom i romansom polskim i obcym. Książka „Manuela” została wydana jako nr 18, w sierpniu 1910 roku.

Wydawnictwo Gebethner i Wolff było warszawskim przedsiębiorstwem wydawniczym
i księgarskim założonym w 1857 roku przez Gustawa Adolfa Gebethnera i Augusta Roberta Wolffa, przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Zostało zlikwidowane przez komunistów w 1950 roku. Przedsiębiorstwo to wydawało przede wszystkim klasykę literatury polskiej. W latach 1884 - 1922 otworzyło swoje oddziały w innych miastach Polski (Kraków, Lublin, Łódź, Poznań,  Zakopane). Otworzona została również filia w Paryżu, która dział do dziś. W okresie II wojny światowej przedsiębiorstwo rozprowadzało nielegalnie książki oraz prowadziło tajne kursy dla pracowników księgarń. W 1990 roku Z.Gebethner założył wydawnictwo pod nazwą Gebethner
i Ska, publikujące głównie słowniki i podręczniki do nauki języków obcych na licencji zachodnich wydawców.

Autor, Gustaw Zieliński był polskim pisarzem i poetą okresu romantyzmu. Urodził się w 1809 roku w rodzinie o bogatych tradycjach niepodległościowych. Jego ojciec Norbert był pułkownikiem kościuszkowskim. Gustaw uczęszczał do kilku szkół w Toruniu, Warszawie i Płocku. W 1827 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji na Uniwersytecie Warszawskim. W powstaniu listopadowym brał udział jako szeregowiec, po bitwie pod Warszawą otrzymał stopień oficerski.
W 1833 roku został aresztowany i na sześć miesięcy został osadzony w więzieniu
w Warszawie a później został wywieziony na Syberię. Po 10 latach przebywania n Syberii otrzymał zezwolenie i powrócił do ojczyzny. Po powrocie zamieszkał na wsi w Skępem (woj. kujawsko - pomorskie). Był członkiem Towarzystwa Rolnego, wspierał finansowo „Bibliotekę warszawską”. W proteście wobec planów wywołania powstania styczniowego wyjechał za granicę i nie brał w nim udziału. Zgromadził duży księgozbiór, który stał się podstawą obecnej Biblioteki Towarzystwa Naukowego w Płocku. Zmarł w 1881 roku.

Manuela, jak już zostało zapowiedziane w tytule utworu jest opowiadaniem starego weterana. Bohaterem jest młody oficer, Polak, który wstępuje w szeregi napoleońskie by walczyć o wolność i niepodległość. Zostaje  wysłany do Hiszpanii w 1808 roku, gdzie walczy pod  rozkazami Napoleona. W szczególnych okolicznościach oficer poznaje młodziutką hiszpankę, Manuelę. Uczucie pogłębia konflikt wewnętrzny i stwarza sytuację, w której trzeba wybierać pomiędzy obowiązkiem a miłością. Autor w sposób barwny opisuje zwyczaje i obyczaje ludu hiszpańskiego. Szczególnie ciekawie zostały zobrazowane w powieści walki byków.
[Anna Podmokła]