22 listopada 2011 mija dziewięćdziesiąt pięć lat od śmierci Jacka Londona

Treść

Jack London (wł. John Griffith Chaney) urodził się w 1876 roku w San Francisco. W ciągu swojego zaledwie czterdziestoletniego życia imał się wielu różnych zawodów, które zapewniły mu moc przygód. Był m.in. marynarzem, kłusownikiem, poszukiwaczem złota czy reporterem. Jego życie stało się więc doskonałym tworzywem pisarskim. Nie musiał wymyślać historii do swoich utworów, gdyż życie dostarczało mu ich w nadmiarze. Jest autorem poczytnych powieści przygodowych z elementami naturalistycznymi oraz autobiograficznymi. Są to m.in.: „Zew krwi”, „Wilk morski”, „Biały Kieł”, „Martin Eden”. Pisał również opowiadania oraz powieści społeczne przedstawiające nędzę londyńskiego proletariatu. Jego utwory tłumaczone były na wiele języków (m.in. rosyjski, francuski, norweski, duński, holenderski, włoski) co w 1913 roku zapewniło mu pozycję najpopularniejszego i najlepiej opłacanego pisarza.

Jack London zmarł w 1916 roku, na dwa miesięcy przed swoimi czterdziestymi pierwszymi urodzinami. Okoliczności jego śmierci są niejasne. Spekuluje się, że pisarz popełnił samobójstwo, choć zwolenników tej teorii jest tyleż co przeciwników.

Faktem jest, iz biografowie Jacka Londona mieli niezwykle proste zadanie. Pisać o człowieku powszechnie znanym, który swoim bagażem doświadczeń  mógłby obdarować jeszcze kilka innych osób jest wymarzoną pożywką pisarską. Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że powstały wspaniałe dzieła dotyczące tego pisarza. Wystarczy przywołać Alexa Kershaw`a „Życie bez wytchnienia” czy Irvinga Show`a „Jack London. Żeglarz na koniu” (pozycja dostępna w naszej bibliotece). Książki te są dowodem, że najciekawsze scenariusze pisze samo życie.