Zatrzymać chwilę na wiele lat - 67 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
Treść
Powstanie Warszawskie realizowane w wyniku planu „Burza” przez Polskie Państwo Podziemne,
a w szczególności Armię Krajową, miało na celu przyspieszenie oswobodzenia stolicy z rąk okupanta niemieckiego przed ostatecznym jej oswobodzeniem przez wojska radzieckie. W wyniku opieszałych działań Stalina i pozostałych wojsk alianckich powstanie upadło, mimo wielkiego zaangażowania warszawiaków, a przede wszystkim warszawskiej młodzieży. Do dziś myśl o Powstaniu dodaje Polakom hartu ducha oraz jest powodem do dumy z próby odzyskania stolicy własną krwią.
O tym jak było naprawdę dowiecie się z książek, które można pożyczyć w naszej bibliotece.
„Powstanie Warszawskie widziane z Moskwy” Ivanov Nikołaj
Z pozoru przestępstwo, wina i sprawca są oczywiste: Stalin rozmyślnie zatrzymał Armię Czerwoną, żeby Powstanie Warszawskie upadło. Jest wiec zbrodniarzem, który winien jest śmierci dziesiątków tysięcy warszawiaków. Zaniechał udzielenia pomocy z powodu cynicznych kalkulacji, choć mógł jej z łatwością udzielić. Okazuje się jednak, że udowodnienie tej winy, to zadanie bardzo trudne. Nie wydał nigdy pisemnego rozkazu: „Powstanie musi upaść”. By ostatecznie uznać Stalina za winnego zbrodni warszawskiej musimy przeprowadzić żmudny poszlakowy proces. Na szczęście udało się znaleźć wybitnego oskarżyciela - rosyjskiego historyka Nikołaja Iwanowa. Autor „Powstania Warszawskiego widzianego z Moskwy” w błyskotliwy i pełen emocji sposób pokieruje nas przez gąszcz poszlak oraz nie odkrytych dotąd dokumentów z rosyjskich archiwów. Poskłada w jeden obraz fakty, które z osobna wydają się nieistotne. Prześledzi historię sporu między Stalinem i jego polskimi poplecznikami a Armią Krajową. Uzmysłowi nam, jak perfidne, okrutne i brzemienne w skutki były decyzje podejmowane na Kremlu latem roku 1944.
„Codzienność Sierpień-Wrzesień 1944” Teresa Sułowska-Bojarska
Wspomnienia z Powstania Warszawskiego przedstawiające codzienność pełną dramatyzmu, krwi i śmierci, nawet wtedy, gdy nie walczyło się z bronią w ręku. Wstrząsająca relacja o życiu i walce młodej dziewczyny służącej jako łączniczka kwatermistrzostwa. Plastyczne opisy wypraw po żywność na przedpole pod ostrzałem artylerii, ewakuacji szpitala czy przedzierania się z meldunkami w pobliżu wroga. Pasjonująca lektura, którą czyta się jednym tchem.
„Powstanie Warszawskie” Jan Ciechanowski
Powstanie zakończyło się straszliwą klęską, katastrofą i ruiną, która nie dotknęła żadnej innej stolicy w Europie od czasu najazdu Hunów na Rzym. Lepiej, Niemcy uczynili z Warszawy drugą Kartaginę. 200 tys. ludzi zginęło, 500 tys. wygnano i skazano na poniewierkę. Czy to się opłacało? Ta ofiara była nieunikniona. Powstanie dla tysięcy uczestników, którzy walczyli z bronią w ręku, było wielkim doświadczeniem wolnej Polski. Tego doświadczenia już nic, żadna okupacja sowiecka, nie mogło wyrwać z pamięci. Spowodowało to, że opór wobec systemu komunistycznego był w Polsce najsilniejszy i po latach zaowocowało niepodległością kraju.
Tego dnia Edward Chudzyński w wierszu "Sierpień" napisał:
...Sierpień dziś w mieście rozgorzał,
Na piętrach, dachach, w piwnicach,
Promienny i krwawy jak zorza,
Radością pogonił w ulicach. (...)
Warszawa rzuciła swe dzieci.
Po jutra wolnego nadzieję...
Zaprzaszamy do Działu Literatury Popularno-Naukowej!