Przypominamy zapomnianych filozofów.”Chciałbym nic nie robić. Jak to się robi?”

Treść

Kotarbiński Tadeusz (1886-1981) był polskim filozofem profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (1919-1961), pierwszym rektorem uniwersytetu w Łodzi (1945-1949), członkiem PAU od 1946, od 1952 był członkiem PAN do1957 od 1962 jej prezesem. Członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą, doktorem honoris causa uniwersytetów krajowych i zagranicznych. Logikiem i etykiem, twórcą etyki niezależnej.
W swojej pracy Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk (1929), zaprezentował koncepcję modernistyczną, zaprzeczającą istnieniu nie tylko przedmiotów psychicznych, ale także "zdarzeń", "stanów rzeczy", "stosunków", "własności". Naprawdę istnieją tylko rzeczy. Stanowisko swoje nazwał reizmem.
Kotarbiński rozwinął teorię etyczną, zapoczątkowaną zainteresowaniami etyką utylitarystyczną, czego dowodem są prace: Utylitaryzm a etyka litości (1914), Utylitaryzm w etyce Milla i Spencera (1915). W 1957 został opublikowany jego wykład: Niektóre problemy etyki niezależnej. W nim dokonał podziału etyki na etykę w węższym i szerszym znaczeniu. Pierwsza z nich obejmowała dociekanie tego, jakie czyny, zamiary, motywy postępowania zasługują na szacunek, a jakie na pogardę. Druga zajmowała się odpowiedziami na pytanie: jak żyć.
W szkicu Trzy główne problemy z 1964 etykę definiuje Kotarbiński jako teorię racjonalnego kierowania życiem duchowym człowieka.
Całość zbioru Pism etycznych Kotarbińskiego wydanych w 1987 składa się z pięciu części. Czwartą z nich wypełniają Medytacje o życiu godziwym.
Biblioteka wielicka poleca książki Tadeusza Kotarbińskiego, które można pożyczyć w naszej książnicy:

• „Abecadło praktyczności"
• „Drogi dociekań własnych"
• „Hasło dobrej roboty"
• „Medytacje o życiu godziwym”
• „Myśli o ludziach i ludzkich sprawach”
• „Ontologia, teoria poznania i metodologia nauk”
• „Sprawność i błąd”
• „Traktat o dobrej robocie"
• „Wiązanki"