Watashi-wa põrando-jin desu

Treść

Japonia kojarzy się nam głównie z gejszami, samurajami i herbatą. Jednak jest to kraj bardzo zróżnicowany geograficznie i kulturowo. Rdzenni mieszkańcy kraju „kwitnącej wiśni” są bardzo przywiązany do tradycji, hołdują wartościom patriotycznym, rodzinnym i godności człowieka. Spuścizna historyczna i kulturowa wpłynęła na obecny kształt społeczeństwa, które potrafiło scalić zasady buschido i jakuzę, animę i mangę. Różnorodność widoczna jest na każdym kroku: od sposobu ubierania się, poprzez wygląd domów, jedzenie aż do sposobu zachowania się i pracę.

Zwyczaje też są inne. Często możemy się spotkać z tradycyjnym japońskim wyrazem szacunku, czyli ukłonem. Japończycy najczęściej kłaniają się przy powitaniu i pożegnaniu, my też powinniśmy odwdzięczyć się tym samym. Zawsze trzeba zdejmować buty wchodząc do czyjegoś mieszkania lub świątyni. W butach nie powinno się chodzić po tatami, czyli specjalnych grubych matach, które są zamiast klepki na podłodze. W schroniskach, hotelach, ale nie tylko, w ubikacji są często plastikowe klapeczki. Powinno się więc przed wejściem do ubikacji zdjąć swoje buty i założyć tamte – ponoć jest to sposób utrzymania higieny.Głośne czyszczenie nosa w miejscu publicznym nie jest mile widziane, natomiast mlaskanie jest wyrazem aprobaty posiłku. Jeśli ktoś nam macha, to chce z nami porozmawiać, a maseczki na twarz są rodzajem biżuterii.

Takie i wiele innych niuansów było przedstawianych na spotkaniach bibliotecznych. W zajęciach brały udział dzieci z klas „O”.

[DG]